11.

...a, gdy się od siebie oderwaliśmy nie wiedziałam co zrobić. Spojrzałam na chłopka:
-Andrzej...
-Zapomnij, przepraszam chyba mnie poniosło
-chyba nawet na pewno
-naprawdę sorry nie powinienem.
-wiesz co ja pójdę do siebie do szatni
-to masz ręcznik, nie idź mokra- podał mi materiał z logo SKRY
-dzięki- owinęłam się i czym prędzej poszłam do szatni.
Zdjęłam ciuchy i ubrałam na siebie ubranie, w którym przyjechałam na halę. Wysuszyłam i związałam włosy w kitkę. Mokre ciuchy włożyłam do reklamówki i wrzuciłam do torby treningowej. Założyłam kurtkę i ruszyłam ku wyjściu z hali. Wszystko robiłam machinalnie. Zastanawiałam się dlaczego on to zrobił. Dlaczego odwzajemniłam pocałunek. Dlaczego nie dałam mu w pysk. Dlaczego nie miałam ochoty zjebać go za całokształt. Z tych rozmyśleń wyrwał mnie jego głos
-Lena wskakuj. Podwiozę cię
-Nie dzięki dam radę. Chcę  się przejść.
-Zwariowałaś? Zaczyna padać. Wsiadaj- powiedział, a ja wsiadłam do auta- jeszcze raz przepraszam
-zamknij się proszę, Muszę to przemyśleć.
-Okej- pod moje mieszkanie dojechaliśmy w ciszy. Wysiadłam i podziękowałam. Weszłam do bloku i do mieszkania. Poszłam prosto pod prysznic.

Usiadłam na kanapie z sałatką  grecką, którą zrobiłam sobie na kolację. Dalej myślałam o sytuacji z szatni i przyłapałam się na tym, że podobało mi się to co się stało. Niestety przyłapałam się również na myśleniu o tym, że wolałabym by na miejscu środkowego był zupełnie ktoś inny. Spojrzałam na bukiet kwiatów i uśmiechnęłam się. Wzięłam na kolana laptopa i włączyłam internet. Machinalnie sprawdziłam wynik meczu JW. Na mojej twarzy pojawił się banan i to mega wielki, gdy zobaczyłam kro wygrał i w dodatku, gdy zobaczyłam kto dostał statuetkę MVP. Wzięłam telefon  i wybrałam nr. po kilku sygnałach usłyszałam głos w słuchawce:
-Halo?
-No hej gratulacje
-Dziękuję. Mogę przyjechać? Jestem MVP
-No jasne zapraszam serdecznie w sobotę. Jak się grało?
-Szczerze to dość dobrze. Jakoś wszystko nam dzisiaj funkcjonowało. Ale co u ciebie? Jak pierwszy dzień w pracy Milka?- spytał, a mi jakby głos ugrzązł w gardle
-W pracy ok.
-Milka wszystko ok?
-tak, dlaczego pytasz?
-bo masz jakiś inny głos.
-wydaje ci się, jestem trochę zmęczona. Dziękuję za kwiaty jeszcze raz
-Nie masz za co
-mam bo bardzo umiliły mi dzień
-miały cię przekupić. Tak na wypadek, gdybym nie dostał MVP, żebyś mnie chociaż przytuliła w sobotę
-ooooo jak słodko. Masz to jak w banku. Tęsknicie za mną?
-Nawet nie wiesz jak. Wszędzie wiszą twoje zdjęcia
-mam się bać?
-No wiesz różnie bywa.
-Michał!!!
-Nie no żartuję, ale smutno tu jakoś bez ciebie. No i nie mam z kim biegać
-Odwiedzę was kiedyś plus widzimy się w sobotę. Kończę bo na pewno umówiliście się na świętowanie
-No powiedzmy. Idziemy do Patryka jak zwykle
-hahaha tylko mieszkania nie zdemolujcie.
-ok postaramy się. Milka...
-Nooo
-Bo wiesz
-Co?
-Bo jak już będziemy u Czarnowskiego....
-to?
-on nigdy nie ma nic słodkiego...
-a już myślałam, że coś innego mi powiesz. W kuchni szafka z talerzami, druga półka za miseczkami.
-dzięki jesteś kochana
-wiem wiem. Spadaj już i baw się dobrze. Buziaki
-No pa- rozłączył się, a ja włączyłam mój ulubiony hiszpański film TRES METROS SOBRE EL CIELO, nalałam sobie kieliszek wina, otworzyłam czekoladę i odpaliłam papierosa. Tak minął mi kolejny samotny wieczór w Bełchatowie...

.............................................
W środę było tyle powodów do radości, że emocje trzymały mnie jeszcze wczoraj. Dzisiaj brak zajęć, a do pracy na później, więc nowy rozdział dla was
KISSES